Święcenie pokarmów

W Wielką Sobotę w każdym katolickim kościele wierni gromadzą się, aby dokonać poświęcenia pokarmów, tzw. święconki. 
Tradycja ta pochodzi z XIV wieku, gdzie początkowo święcono tylko pieczonego z ciasta chlebowego baranka. Dziś w wielkanocnym koszyku powinno znaleźć się co najmniej siedem rodzajów pokarmu, z których każdy coś symbolizuje. Chleb, mający przynieść dobrobyt i pomyślność, jest dla chrześcijan przede wszystkim symbolem Ciała Chrystusa. Jajko to znak odradzającego się życia, zwycięstwa nad śmiercią. Sól to minerał życiodajny, dawniej wierzono w jej odstraszającą wszelkie zło moc. Wędlina zapewnia zdrowie, płodność i dostatek. Ser to symbol przyjaźni między człowiekiem a siłami przyrody, chrzan symbolizuje wszelkie siły i fizyczne zdrowie i potęgę. Ciasto (przede wszystkim wielkanocne baby, kołacze i mazurki) weszło do święconego koszyka jako ostatnie i jest symbolem umiejętności i doskonałości. Zgodnie z tradycją, powinien to być wypiek domowy.
Sobota wielkanocna to w kościele katolickim jedyny dzień, w którym nie odbywa się msza św.
W większości starachowickich kościołów pokarmy święcone będą od rana do południa.

Pamiętajmy, aby jutrzejsze święto było świętem rodzinnym, spędzonym w przyjemnej, radosnej atmosferze. Strońmy od wszelkich kłótni, waśni i sporów.

Fot. Archiwum